Wartość indukcji magnetycznej B może być wyrażona jako stosunek siły F działającej na przewodnik z prądem w polu magnetycznym do natężenia prądu I w tym przewodniku i jego długości l:
Wzór ten dotyczy sytuacji, gdy kierunek przepływu prądu jest prostopadły do linii pola magnetycznego. W bardziej ogólnym zapisie, dla kąta α pomiędzy kierunkiem prądu I a kierunkiem wektora B:
Jednostką indukcji magnetycznej w układzie SI jest Tesla [T]; indukcja jest równa 1 T w takim polu magnetycznym, w którym siła 1 N działa na przewodnik o długości 1 m, gdy natężenie prądu w tym przewodniku wynosi 1 A. W układzie CGS indukcję magnetyczną wyrażamy w Gaussach [Gs].
1 Tesla = 10.000 Gauss
Wzajemne położenie wektorów indukcji B, siły F oraz kierunku prądu I okręsla się na podstawie reguły Fleminga (reguły trzech palców).
Indukcję magnetyczną można również wyrazić (dla prądów konwekcyjnych) jako siłę F działającą na poruszający się prostopadle do wektora indukcji z prędkością V ładunek elektryczny q:
W tym przypadku bierzemy pod uwagę siłę działającą na każdy z ładunków z osobna.
Wszelkie prawa zastrzeżone dla MATYKIEWICZ.COM i GMS
Wykonanie tworzenie stron - execute.pl