CEWKA HELMHOLTZA

Układ dwóch cewek nawiniętych w tym samym kierunku, oddalonych od siebie osiowo o określoną odległość. Odległość ta jest równa promieniowi R każdej z cewek. Przez każdą z cewek przepływa prąd elektryczny o tej samej wartości i kierunku.

Stosowane są do wytwarzania jednorodnego pola magnetycznego, na przykład podczas mierzenia przeciętnej polaryzacji magnesów trwałych, w połączeniu z miernikiem pola magnetycznego (fluxmeter). Sprawdzają się idealnie do kontroli jakości magnesów trwałych po namagnesowaniu.

W niektórych przypadkach cewki Helmholtza są używane do neutralizacji pola magnetycznego Ziemi, dzięki czemu wytwarzany jest obszar o indukcji magnetycznej zbliżonej do zera.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka - Hermann Ludwig Ferdinand von Helmholtz (ur. 31.08.1821 - zm. 8.09.1894) zajmował się między innymi procesami energetycznymi zachodzącymi w mięśniach, akustyką, percepcją kolorów i elektromagnetyzmem.